Uyku İstasyonu

"Zamansızım. Zamanın dışına çıkmış gibiyim..."

Sayfa 8Kitabı okudu

"Sevgi tılsımlı bir şey... Onu en iyi şekilde, yitirdiğin zaman anlayabilirsin. Karşındakinin sevgisi bitmişse, ilgisi kesilmişse, birden değerleniverir o umursamadığın duygu seli. Onu yeniden bulabilmek için çırpınırsın işte! Dedim ya, sevgi en iyi yitirildiği zaman anlaşılır. "

Sayfa 44Kitabı okudu

Reklam

Mine Kartal

Böyle bunalımlı bir zamanımda, kimbilir neler hissettim ki, kopardım kendimi bir yaşam diliminden. Ama sanki ben yok edildim. Tüm bunlar tuhaf değil mi? Bu benim yaşadıklarım da izlediğimiz illüzyonlar kadar şaşırtıcı değil mi? Sanki Hans Moretti'nin tabancası patlıyor ve ben tüm yaşadıklarımla, paylaştıklarımla, anılarım ve her bir şeyimle kordit kokan o sarı dumanın içinde yok oluyorum.

Sayfa 107Kitabı okudu

Mine Kartal

Arada içime böyle bir çöküntü geliyor. Kimim ben? Geçmişinin bir bölümü, hiç yaşanmamışçasına birdenbire silinmiş bir insan. Var mıyım yok muyum belli değil.

Sayfa 106Kitabı okudu

Mine Kartal

Yapayalnız bir insanım. Beni ancak ağaçlar, bitkiler, kapıların ve pencerelerin dışları, sokaklar ve o sonsuz yıldızlı gece sever.

Sayfa 101Kitabı okudu

Mine Kartal

Yaşamımdan birtakım parçaların kopup yavaş yavaş benden uzaklaştığını anlıyorum. Bunlar bende derin izler bırakacak olaylar... Acaba mutlu günler var mı? Hani insanın neşeyle kalktığı, bütün bir gün, beyninin bir köşesine dayanılması güç acıları sıkıştırıp üstünü örtmeye çalışmadığı, yaşamının güzelleştiğini her an duyumsadığı günler geri gelecek mi? Sevildiğini ve korunduğunu hissettiği, ileriye umutla baktığı günler insanın... Ne güzeldir onlar... Merak ediyorum, onları bir daha yakalayabilecek miyim, yoksa bazı acılar içimde sonsuza dek silinmez izler mi bırakacak?

Sayfa 74Kitabı okudu