Uyuyan Adam
Georges PerecUyuyan Adam Gönderileri
Uyuyan Adam kitaplarını, Uyuyan Adam sözleri ve alıntılarını, Uyuyan Adam yazarlarını, Uyuyan Adam yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
...çok geç, hep çok geç, gölgeler, yansımalar, çatlaklar, savuşmalar, gülümsemeler, yorgunluk ya da vazgeçiş.
"Uyuyan Adam" Georges Perec'in edebi kariyerinde öne çıkan deneysel bir yapıt olarak dikkat çeker. Perec'in dil üzerine olan hakimiyeti ve metinsel yenilikleri bu eserde de göze çarpar. Kitap, günlük hayatın sıradanlığını ve tekdüzeliğini detaylı bir şekilde incelerken, okuyucuya bu rutinlerin altında yatan zengin ve karmaşık yapıları göstermeyi amaçlar. Yazarın zengin dil kullanımı ve karakterlerin iç dünyasını detaylandırmadaki ustalığı, eserin en güçlü yanlarından biridir.
Ancak, Perec'in bu deneysel ve yapısal oyunları her okuyucu için cazip olmayabilir. Eserin parça parça yapısı, tekrarlar ve metnin sürekli dönüşümü, bazı okuyucular için zorlayıcı ve yorucu olabilir. Bu yaklaşım, özellikle metin üzerine derinlemesine düşünmeyi gerektirdiğinden, hızlı bir okuma deneyimi arayanlar için uygun olmayabilir. Ayrıca, romanın bazen aşırı detaylandırması, ana hikayenin akıcılığını kesintiye uğratabilir ve okuyucunun dikkatini dağıtabilir.
Buna rağmen, "Uyuyan Adam" Georges Perec'in dil ve anlatı üzerine kurulu denemelerini takdir edenler için değerli bir eserdir. Yazarın dilin sınırlarını zorlama ve okurun algısını değiştirme çabaları, modern edebiyatın ne kadar yenilikçi ve sınır tanımayan bir alan olabileceğini gösterir. Kitap, Perec'in edebiyatı yeni bir boyuta taşıma arzusunu yansıtan bir yapıt olarak, onun eserleri arasında özel bir yer tutar. Okuyuculara zihinsel bir meydan okuma sunan ve üzerine uzun süre düşünmelerini sağlayan bu kitap, edebiyatın sadece anlatılmakla kalmayıp aynı zamanda yaşanabileceğini kanıtlar niteliktedir. 
Georges Perec
hiç kimse zamana karşı savaşacak kadar güçlü değil
Sayfa 100Kitabı okudu
Bir gölge olmayı ve insanlara sanki hepsi birer taşmış
gibi bakmayı öğreniyorsun
Artık hiçbir şey istememek. Bekleyecek bir şey kalmayana kadar beklemek
Pek yaşadın denemez, oysa her şey çoktan söylendi, çoktan bitti. Topu topu yirmi beş yaşındasın, ama yolun çizilmiş bile. Roller hazır, etiketler de: Bebekliğindeki oturaktan yaşlılığındaki tekerlekli sandalyeye varana kadar oturulacak tüm yerler orada durmuş sıralarını bekliyorlar
sabırlısın ama beklemiyorsun, özgürsün ama seçmiyorsun, müsaitsin ama hiçbir şey seni harekete geçirmiyor. hiçbir şey istemiyor, hiçbir şey talep etmiyor, hiçbir şeyi dayatmıyorsun. hiç dinlemeden duyuyor, hiç bakmadan görüyorsun.
Yalnızsın, ve yalnız olduğun için de saate hiç bakmaman, dakikaları hiç saymaman gerek. Umut etmeyi, girişimde bulunmayı, başarmayı, diretmeyi unutmalısın. Yalnızsın. Yalnız bir adam gibi yürümeyi, aylak aylak dolaşmayı… bakmadan görmeyi, görmeden bakmayı öğreniyorsun. Saydamlığı, hareketsizliği, varolmayışı öğreniyorsun. Bir gölge olmayı ve insanlara sanki hepsi birer taşmış gibi bakmayı öğreniyorsun. Rasgele yürüyorsun yine, yolunu kaybediyor, aynı yerde dönüp duruyorsun.
Yirmi beş yaşındasın ve yirmi dokuz dişin, üç gömleğin, sekiz çorabın, artık okumadığın birkaç kitabın, artık dinlemediğin birkaç plağın var. Başka şeyleri hatırlamayı canın hiç çekmiyor: ne aileni, ne öğrenimini, ne aşklarını, ne dostlarını, ne tatillerini, ne de tasarılarını. Yolculuklara çıktın ve dönüşte yanında hiçbir şey getirmedin. Oturuyor ve beklemek istiyorsun sadece, bekleyecek bir şey kalmayana kadar beklemek: Gece olsun, saatler vursun, günler geçip gitsin, anılar silikleşsin.
Uyuyan Adam
Georges Perec
Yalnızlık
Önemli olan tek şey yalnızlığın: Ne yaparsan yap, nereye gidersen git, gördüğün hiçbir şeyin önemi yok, yaptığın her şey boşuna, aradığın her şey sahte. Var olan tek şey yalnızlık…
“ keşke insan türüne ait olmak, o dayanılmaz ve sağır edici gürültüyü de beraberinde getirmeseydi…”
Sayfa 32Kitabı okudu
“Yaşamını bir saat gibi kuruyorsun, sanki kendini kaybetmemenin, tamamen dibe vurmamanın en iyi yolu kendini gülünç işlere vermek , her şeyi önceden kararlaştırmak,hiçbir şeyi rastlantıya bırakmamakmış gibi.”
Sayfa 84Kitabı okudu
fosil şehirde avare dolaşıyorsun, kiri pisi temizlenmiş cephelerin tertemiz beyaz taşları, oldukları yerde duran çöp tenekeleri, kapıcıların gelip oturdukları boş sandalyeler; ölü şehirde avare dolaşıyorsun, delik deşik edilmiş binaların yakınında terkedilmiş inşaat iskeleleri, sisin, yağmurun önüne katıp götürdüğü köprüler
ölmedin; daha aklı başında biri de olmadın
Konuşmaktan vazgeçtin ve sana cevap veren tek şey sesizlik oldu.Ama bu sözcükler,boğazına takılıp kalan bu binlerce,milyonlarca sözcük,arkası gelmeyen sözcükler,sevinç çığlıkları,aşk sözcükleri,budalaca gülüşler,peki onları ne zaman bulacaksın yeniden?
Şimdi sessizliğin dehşetinde yaşıyorsun.Ama sen herkesten daha sessiz değil misin?
Sayfa 79 - Metis Yayınları