insan var elpençe divan durur
Bayrak diker kale burçlarına
Çil toplar köşebaşlarında
Ölümüze toprak saçar
Ve insan var
Dizlerinin üstünde emekler
Sonra büyür ayaklarının üzerinde yürür
Derken ekmek derdine düşer
Yılan gibi yerlerde sürünür
Ve insan var
On yedi kuruş için adam öldürür