Sözler ve Alıntılar
Abdülhamid Han'ın Hâl edilişinden sonra
"Bu kadar gaflet bu kadar kısa zamana nasıl sığdı?.."
Sayfa 205 - Fazilet Neşriyat - Hamidiye KitaplığıKitabı okudu
Elveda Rumeli...
Ecnebilerin dâhilden ve hariçten devamlı körüklediği Balkan kazanı gittikçe daha çok kaynıyordu. Amavutluk'ta ve Havran'da patlak veren isyanlar binbir güçlükle (şimdilik) bastırılabilmişti. Üstüne üstlük, Abdülhamid Han'ın, başını iki eli arasına alıp:
"Ben otuz yıl binbir sebep bularak Bulgar-Yunan ittifakına bu yolla mâni oldum. Nasıl bu hatayı irtikâb edersiniz? Eyvah!.. Yanlarına Sırpları, Karadağlıları da alacaklar, üzerimize çullanacaklar... Zaten Rusya bunu bekliyor. Derhal İstanbul'dakileri ikaz ediniz. Vah vah.. Rumeli elden gidiyor...." diye feryat etmesine sebep olan Kiliseler Kanunu da yürürlüğe girmişti.
Tarihler 1912 sonbaharını gösterirken Yunan ordusu Selanik kapılarında idi. Ve Rumeli elden gidiyordu. Hatta, sadece iki gün daha geç kalınsaydı Abdülhamid Han, Yunanlılara esir düşecekti.
...
Rumeli'deki askeri vekâyilin mahiyeti dolayısıyla..." cümlesiyle başlayan ve savaşın kaybedildiğini dolaylı yoldan itiraf eden acı paragrafı bir daha okuttu,bir daha okuttu ve sonra derin ve manalı bir şekilde yüzüme baktı. Kelimelerin üzerine basarak dokunaklı bir ses tonu ile:
“Ya... Demek o mübarek Rumeli elden gidiyor... Gitmiş bile...” dedi
Sultan İkinci Abdülhamid Han devrinde yirmiden fazla yeni geminin inşâ edilip devlet hizmetine alınması ve eski gemilerden birçoğunun yenilenmesi de pâdişâhın donanmaya verdiği ehemmiyeti gösterir.
Sayfa 86Kitabı okuyor
Vebal, mani olanın olsun...
Sayfa 211 - Fazilet Neşriyat - Hamidiye KitaplığıKitabı okudu
Abdülhamid Han'ın nasıl bir devirde tahta çıktığı, 33 sene ne derece büyük gelişmelere imza attı ve kendisinden sonra 10 sene bile geçmeden devletin neredeyse işgal edilmemiş toprağa kalmadı düşünülünce, onun ne kadar akıllıca bir siyaset takip ettiği daha iyi anlaşılacaktır.
Sayfa 7 - Fazilet Neşriyat - Hamidiye KitaplığıKitabı okudu
Sultan ikinci Abdülhamid Han 19. yüzyılın imkanlarıyla, herkesin ona düşman olduğu bir devirde dünyanın öbür ucu olan Çin’in başşehri Pekin’de, kapısında Osmanlı bayrağı dalgalanan “Pekin Hamidiye Üniversitesi”ni açmıştır.
Her resim bir fikirdir. Bir resim yüz sayfa ile ifâde olunamayacak siyasî ve hissî mânâları telkin eder.
Sayfa 33Kitabı okuyor