Üzümün Kardeşliği
John FanteQuotes
Çünkü kitaplar uyuşturucuydu ve bağımlılığım endişe verici boyuta ulaşmıştı.
Ölüm eve girdiğinde kalanları da biraz öldürür...
"Nasıl yaşar insan babasız?
Sabah
kalkıp nasıl kendine
"Babam artık yok" der?
Dostoyevski'nin sarası vardı, benim astımım. İyi yazmak için vahim bir hastalık elzemdi. Ölümle baş etmenin tek yolu.