“Uzun bir sessizlik oldu!... Ansızın meleklere mahsus bir gülümseme ile dudakları gerildi!... Sevinçle yüzü parıldadı!... İlk reaksiyonum gülmek oldu, fakat, gözlerinin mukaddes emanetleri görüyormuş gibi parıldaması karşısında kendimi tuttum!... Ve onun hakikaten samimi olduğuna kanaat getirdim!...”