Yarım kalmış arzularla aralıksız tahrik edilmiş bir hayalin acıları ve daimi yoksunluklardan hüzne düşmüş bir hayatın sıkıntıları, kaderlerinden bezmiş insanların vaktiyle manastıra kapanışları gibi kendimi garip hissediyordum.
Kıymetleri takdir olunmamış hisler bazı ruhlarda kine dönüşür, fakat bu duygular benim ruhumda toplandı ve orada, daha sonra hayatım üzerine dökülen bir yol ortaya çıkardı.
hatalı olduğunu bilen bir iktidar gibiydi, fakat hesap terazisine fırlatmış olduğu ıstırap miktarını telafi için icap eden büyüklük veya cazibeden mahrumdu