Ama yüreğim daha kavurucu bir susuzluk çekiyor! Sana susadım, dedi iyice boğuklaşan sesiyle; ellerimi kavrulan ellerinin arasına alıp şu sözleri söylemek için beni kendisine çekti: Susuzluğumun nedeni seni görememekti!
Düşüncemin okşadığı, ruhumun öptüğü insanı andıran çiçek! Ah benim zambağım! dedim, sapına hâlâ el değmemiş ve dik duruyorsun, her zaman beyaz, gururlu, güzel kokulu ve yalnız!