Vadideki Zambak Cilt II (Minyatür Kitaplar)
Honore de BalzacVadideki Zambak Cilt II (Minyatür Kitaplar) Sözleri ve Alıntıları
Vadideki Zambak Cilt II (Minyatür Kitaplar) sözleri ve alıntılarını, Vadideki Zambak Cilt II (Minyatür Kitaplar) kitap alıntılarını, Vadideki Zambak Cilt II (Minyatür Kitaplar) en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Sanki kimse üzüntüden ya da umutsuzluktan, aşktan ya da gizli yoksulluktan, durmaksızın yeniden dikilip kökünden sökülen umutsuzluktan ölmez."
İnsan adaleti ne aciz, ne güçsüzdü! Bu adalet sadece aleni suçları cezalandırıyordu. Sizi tek bir hamlede öldüren, yüce gönüllülük ederek sizi uykunuzdan yakalayıp sonsuz uykunuza gönderen ya da gafil avlayarak sizi can çekişmekten kurtaran katilin nasibi ölüm ya da gözden düşme oluyordu da; ruha damla damla bir zehir akıtan ve bedeni yok eden, insanın içini kemiren katilin mutlu bir hayat sürmesine, her yerde hürmet görmesine kimse karışmıyordu? Cezasız kalan ne çok katil vardı! Kibar suçlara ne büyük bir hoşgörüydü bu, manevi işkencelerle cinayet işleyenler nasıl aklanıyordu!
Sayfa 690 - Martı YayınlarıKitabı okudu
Her şey aynıydı ancak her şeye can veren ruh, üflenerek söndürülmüş bir alev gibi sönüp gitmişti.
Sayfa 596 - Martı YayınlarıKitabı okudu
Ona canımı vermeyi isterken, kendi ellerimle öldürüyordum onu.
Sayfa 595 - Martı YayınlarıKitabı okudu
"Doğuştan korkunç acılara mahkûm olan vavallı varlıkları dünyaya getirmek suç değil midir?"
Sayfa 473 - Martı YayınlarıKitabı okudu
Yüce ruhlarda, kendilerini çektikleri ıstırapları anlatmaktan alıkoyan bir mahcubiyet vardır; sevdikleri kimselerden acılarını gururla ve merhametle saklarlar.
Sayfa 467 - Martı YayınlarıKitabı okudu