Vahşetin Çağrısı
Jack LondonVahşetin Çağrısı Sözleri ve Alıntıları
Vahşetin Çağrısı sözleri ve alıntılarını, Vahşetin Çağrısı kitap alıntılarını, Vahşetin Çağrısı en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Makine gibi bir düzenle devam eden monoton bir hayattı bu. Günler bir diğerinin aynısıydı.
"Aşındırıyor alışkanlığın zincirini,
Sıçrayarak gelen hasretler göçebe gibi;
Çoktandır uyuduğu kış uykusunda,
Kanındaki vahşet açıyor gözlerini dünyaya."
İşte burada işler böyleydi. Adil oyun diye bir şey yoktu. Bir kez yere düşersen bu senin sonun demekti.
...şu ana kadar deneyimledikleri arasında en büyük gururu buydu. İnsan öldürmüştü, şimdiye kadarki en asil iş buydu. Üstelik bunu diş ve sopa yasasına karşı yapabilmişti. Yerdeki bedenleri merakla kokladı. Ne kadar çabuk ölmüşlerdi. Bir husky köpeğini öldürmek bile daha zordu. Okları, sopaları ve mızrakları olmadığında kendine denk değillerdi demek.
Bir aptalla onun aptalca davranışları arasına girmenin boşuna olacağını biliyordu; sonuçta iki ya da üç aptal eksik olsa dünya yerinden oynamazdı.
Hayatı boyunca ilk kez sevgi, hakiki ve tutkulu bir sevgi duyuyordu.
İçindeki öfke onu yiyip bitiriyordu .
...tek derdi rahat bırakılmaktı...
Sevgisini konuşarak değil davranışlarıyla gösterebiliyordu.
...anıların onun üzerinde bir gücü kalmamıştı artık.
Korku geçti saygıda bitti
Spitz artık çekindikleri bir lider figürü değildi. Ona karşı duydukları korkuyla karışık saygı hissi yok olmuştu. Kendilerini spitz eşit hissettikleri için otoritesine meydan okumaktan çekinmiyorlardi .
Sadece ortama uyuyor ve farkına bile varmadan kendini yeni hayat tarzına uyduruyordu.
Ölüm, hareketin sona ermesiydi, yaşamaya devam edenlerin hayatından çıkmak demekti.
Artık onun için umut kalmamıştı.
Yenildiğini fark etti ama ezilmemişti.