Geçen kitap ile bu kitap arasında geçen yirmi yıllık bir zaman dilimi vardı. Stefan abisini en son yirmi sene öncesi görmüştü. Dostu Lexi ile görüşmüyordu.
Kendini kırsal bir kesimde bulunan çiftliğe adamıştı. Bir gün patronuyla beraber şehre gittiğin de öldürülmeye başlayan kadın haberlerine tanıklık etti. Katile KarınDeşen denilmekteydi. Ve
Kızın bakışlarını takip edince ince ay ışığının yardımıyla binanın yan duvarında kırmızı harflerle bir şey yazılmış olduğunu gördüm.
SALVATORE, İNTİKAMIMI ALACAĞIM.
İşte kocaman gülümsemesi, gizemli ifadesi ve parıldayan mavi gözleriyle Damon karşımdaydı.
"Merhaba kardeşim," dedi Damon sırıtarak. Ben de sırıttım. Ona iyi davranacaktım. Şimdilik.
Ama bir de Orijinaller vardı. Söylentiye göre Orijinaller direkt olarak cehennemden geliyorlardı; ruhları olmadığından bir insan gibi yaşamanın, umut etmenin ve ağlamanın ne demek olduğunu bilmiyorlardı. Sahip oldukları tek şey kana ve yıkıma karşı duydukları bastırılamaz arzuydu.
Stefan Salvatore, kardeşi Damon’dan uzakta bir yaşama başlamaya karar verip Londranın kırsal alanlarından birinde bir çiftlikte uşaklık yapıyor. Ancak geçmişini silerek Mystic Falls’ta kaostan uzak bir hayat süren Stefan’ın mutluluğu kısa süreli oluyor.
Londra sokaklarında, Karındeşen ismiyle dehşet saçan bir katilin haberini alan Stefan, amansız bir vampir olan kardeşi Damon’dan şüphelenerek harekete geçiyor ama katil başka birisi çıkıyor.
Stefanın barda tanıştığı bir kıza sahip çıkmak istiyor tabiki sonuç hüsran kızın başına gelmedik kalmıyor. Kitap diğer ilk üç kitaba göre çok sıkıcı geldi şaşırtacak hiçbir olay yoktu diyebilirim bir de yazarın sürekli kadınları obje gibi göstermesinden hiç hoşlanmadım sürekli bardaki kötü işlerde çalışan kadınlardan ayrıntılı bahsediyor ki benim midem bulandı o kısımları okurken bu kadar ayrıntıya gerek yok. Yazarlar böyle şeyleri yazmayı ne zaman bıracak acaba
Ben dizisini çok beğenerek izlemiştim zaten kitap dizideki olaylar değil stefanın geçmişi için yazılmış günlük gibi belki diğer serisini de okurum.
İyi okumalar diliyorum.