Van Gogh Sözleri ve Alıntıları
Van Gogh sözleri ve alıntılarını, Van Gogh kitap alıntılarını, Van Gogh en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kardeşi Theo'ya şunları yazmış:
"Birçok kişinin gözünde ben neyim, bir hiç, bir delibozuk veya münasebetsiz bir adam, toplumda hiçbir konumu olmayan ve asla olmayacak biri, kısaca, adinin adisi. Tamam o zaman, bu tümüyle doğru olsa bile, bir gün eserlerimle, böyle bir delibozuğun, böyle önemsiz birinin yüreğinde neler olduğunu göstermek isterim. Kırgınlıktan çok sevgiye dayanan, molgre tout (her şeye rağmen), tutkudan çok dinginlik duygusundan kaynaklanan arzum budur."
Sayfa 7 - Giriş Bölümü
Bir arkadaşı onun için, hiçbir şeye bakmıyor gibi görünüp "sanki her şeyi görüyor" demiştir.
Sayfa 18Kitabı okuyor
Van Gogh'un erken yaşta diğerlerinden farklı olduğunu hissetmesi, hayatını büyük ölçüde etkileyen, rahatsız edici bir rastlantıyla şiddetlenmiş olabilir. Dünyaya gelmeden tam bir yıl önce annesinin ilk çocuğu ölü doğmuştu.
Onun da adı Vincent idi. Genç Van Gogh her pazar babasının kilisesine giderken, ölü kardeşinin mezarının yanından geçer ve mezar taşında kendi adı olan Vincent van Gogh yazdığını görürdü.
Sayfa 13
Bir ressamın hayatı, sanatını mazur göstermediği gibi, eserleri de iç dünyasını yansıtan bir tür ayna gibi değerlendirilemez. Ressamla ürettiği eser arasındaki ilişki karmaşıktır ve anlaşılması hep zor olacaktır. Gelgelelim, Van Gogh hakkında bildiklerimiz, özel hayatının sanatıyla yakından ilişkili olduğunu açıkça gösterir - yine de unutmamalıyız ki iç dünyasının özü bizim için bilinmezliğini korumalıdır.
Sayfa 21
Bir gün dünyanın en sevilen ve pahalı ressamlarından olacak ve yaşarken pek az eserini satabilen birinin, profesyonel hayatının ilk dört yılını ticari bir galeride satış elemanı olarak geçirmesi ne kadar da ironiktir.
Sayfa 16
"Yoğun bir renk ahengi oluşturmaya çabalıyorum, gri tonlarında bir armoni degil."
Sayfa 55
"Seçtiğim manzaranın karşısında boş tuvalim ile oturuyorum. Manzaraya bakıyorum ve kendi kendime diyorum ki şu boş tuval o manzara haline gelmek zorunda. Düşkınklıgı içinde eve geliyorum, tuvali bir süreliğine bir kenara kaldırıyorum, sonra temkinli bir şekilde ona bir kez daha göz atıyorum. Hala memnun degilim... Karşısında oturduğum harika manzarayı hala görebiliyorum, ama bak onu ne hale getirdim! Yine de, bilmiyorum, tuvale bir daha bakıyorum, belki de manzaranın yansıması var orada... Doğa benim aracılıgımla, bir çeşit stenografiyle kendini yeniden üretmiş."
Sayfa 40
"yüzünde tarif edilemez bir hüzün ve umutsuzluk ifadesi var."
Sayfa 27
Gözlerimizle görüyor olabiliriz, ama kendi dünya tasvirimizi beynimiz, varlığımız oluşturuyor. Van Gogh, bu anlayışı inandırıcı bir şekilde ifade etmek için süregelen çabalarımızın mükemmel bir örneği olmaya devam ediyor - kendi yaşamı boyunca olduğu gibi, şimdi de öyle.
Sayfa 7 - Giriş Bölümü