İrfan Görkaş, bu eserinde felsefe ile dilbilimini harmanlayarak Türkçede felsefe yapmanın imkânı olup olmadığını dört Türk âlimin eserlerinde kullandığı varlık terimleriyle incelemektedir.
Kaşgarlı, Yesevî, Yunus ve Âşık Paşa'nın eserlerinde varlık kavramlarını tahlil eden Görkaş, aslında bu eserdeki bölümleri, muhtelif zaman ve yerlerde yayınladığı yazılardan yahut sunduğu bildirilerden derlemiştir. Ana fikrini toplu bir şekilde sunsa da “Türk dilinde felsefenin imkanı” gibi bir alt başlığa sahip olması, mahiyeti açısından beni daha fazla beklentiye sokmuştu. Bu yüzden beni tam olarak tatmin etmedi. Yine de eserin okunması gerektiği kanaatindeyim...
