Boş geçirilen zamanlar anksiyete zamanlarıdır ve bir başarı yanılsaması taşıyan etkinliklerle çılgınca doldurulmalıdır. Bu nedenle yaşamak, "olmak" ya da "yapmak'la eş hale gelir;
"olmak" için harcanmayan zaman "yaşanmıyor," hayatın başlamasını bekliyor demektir.