Kulesinin bin beş yüz basamağını ilk defa çıkıp da aşağıya baktığında gururu doruk noktasına ulaştı; insanlar karıncalardan, dağlar deniz kabuklarından, kentlerde arı kovanlarından büyük görünmüyordu. Bu kadar yüksek bir şeyin kendi büyüklüğünü çağrıştırdığını düşünmek başını döndürdü: kendine hayran olacaktı neredeyse; ama gözlerini yukarı kaldırdığında, yıldızların kendisine kuleye çıkmadan önceki kadar uzak olduğunu farketti.
Aslında ne kadar küçük olduğunu, böyle hiç beklemediği ve istemediği bir anda anlamasına rağmen, başkalarının gözünde çok büyük olduğu düşüncesiyle avundu.
Sayfa 25 - Bordo Siyah Klasik Yayınlar (2004-İstanbul)