Malum vesveseye kulak vermesi ile başladı âdemin hikayesi. Ardından bir vâveylâ ve pişmanlık.
“Vav” harfi ile başlattığı bu hikayeyi “la” ile yani hiçlikle bitirmeliydi ki vatanına geri dönebilsin. Yaşam öyküsü boyunca bu makama ulaşmaya çalışacak ve ulaşmak için Allah’ın huzurunda “mim” gibi başını öne eğecekti, secdesiz bir kurtuluş görülmemişti çünkü bu zamana kadar.
Tövbesi vardı bir tek şimdi elinde, kendisini iblisten ayıran. Ve yolunu aydınlatacak bir söz: “Size iki şey bırakıyorum…”
Yaşam öykünüze “bir küçük mum” olabilmek niyetiyle…
