Veba Yılı Günlüğü kitaplarını, Veba Yılı Günlüğü sözleri ve alıntılarını, Veba Yılı Günlüğü yazarlarını, Veba Yılı Günlüğü yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
En büyük felaket ,salgına yakalanıp sığındıkları yardımsever insanların evlerine de vebayı taşımalarıydı. İtiraf etmek gerekirse yaptıkları düşüncesizlik ve nankörlükten başka bir şey değildi.
“Tanrım, ne yapayım bilmiyorum, yol göster bana!” diye haykırdım. Bir anda 91. Mezmur’da durdum, gözlerim 2. ayette takıldı, 7. ayet özellikle dikkatimi çekti ve devamında 10. ayet de dahil olmak üzere bu dizelerde şunlar yazıyordu: “O benim sığınağım, kalemdir derim Rab için, Tanrımdır, ona güvenirim. Çünkü o seni avcı tuzağından, ölümcül hastalıktan kurtarır. Seni kanatlarının altına alır, onların altına sığınırsın. Onun sadakati senin kalkanın, siperin olur. …. Sen yalnız kendi gözlerinle seyredecek, kötülerin cezasını göreceksin. “
Umutsuzluk her yere hâkim olmaya başlamış, yürekler korkuya yenik düşmüştü. İnsanlar ıstırap içindeki ruhlarıyla biçareydi, çehrelerde ölümün dehşeti vardı.
Mühim bir ölüm kalım meselesi söz konusuyken insanların ihmalkârlığı işte bu boyuttaydı, kendi iyilikleri için uyarıda bulunanların söylediklerini dinlemekten de bir o kadar rahatsız oluyorlardı.