Sözler ve Alıntılar
16. yüzyıl Protestan Reformu, Hıristiyanlığı iki hizbe böldü. Sanatta barok üslubu, Roma Katolik Kilisesi'nin kendi imajını güçlendirmek ve otoritesini yeniden kazanabilmek için bilinçli olarak giriştiği bir hareketti. Sanata, müphemliklerden uzak durup, Katolik ülküleri pekiştiren İncil hikayeleri betimleme görevi verildi.
Roma Katolik Kilisesi'nin sanatı kendine destek olacak bir araç olarak kullanmasıyla beraber Yüksek Rönesans'ın ahengi ve iç bütünlüğünden dinsel temaların daha çağrışımsal tasvirlerine doğru kayan, kamuoyunu kazanmaya ve duygusal bağlılıkları körüklemeye yönelik eserler verildi.
Bir sanatçının izleyicide güçlü duygular uyandırması, büyük başarı kabul ediliyordu. Ve kısa süre sonra soylular da, çarpıcı barok üslubu kendi ihtişam ve yüceliklerini aktarmak için kullanabileceklerini fark etti.
Zengin süslemeleri, karmaşık tasarımı ve renge, çizgiye, ışığa ve gölgeye odaklanışıyla barok üslup, farklı ülkelerdeki sanatçılar tarafından farklı şekillerde yorumlandı. Roma, barok sanat üretiminin merkezi kabul ediliyor ve tüm Avrupa'dan pek çok sanatçı antik Roma ve Yüksek Rönesans sanatını incelemek için buraya geliyordu.
Barok üslubun temel fikirleri hızla yayılarak yerel gelenek ve yaklaşımlarla iç içe geçti. Hareket Katolik Flandra'da güç kazandı, hem kilise hem de kraliyet tarafından benimsendiği Fransa ve İspanya'da yayıldı, fakat Hollanda ve Britanya gibi Protestan ağırlıklı ülkelerdeki etkisi sınırlı oldu.
Sayfa 14
Romantik çağın yaklaşık 1800'den 1880'e kadar sürdüğü söylenir: Yerleşik değerleri reddeden ve bireyciliği, hayal gücünü, duyguların dışavurumunu ve doğadan keyif almayı teşvik eden bir sanat ve düşünce hareketi olarak ortaya çıkmıştır. Romantik sanatçılar sanat üslupları icat etti, yeniden diriltti ya da sentezledi. Romantizm bir dizi sanatçı, şair, yazar ve besteci tarafından farklı şekilde yorumlandı; kimi Fransız Devrimi'nden, kimi Napoleon Savaşları'ndan, kimi de Amerikan Devrimi'nden etkilendi. Romantik resimler, dönemin devrimci ruhunu yansıtarak, hünerli fırça darbeleri ve zengin renklerle güçlendi. Pek çok romantik, barok sanatından, özellikle de 1819 sonrasında Velàzquez'den etkilendi. Çoğunluğu doğaya ilgi duyuyor, sanat aracılığıyla en derin duygularını ifade etmeye odaklanıyordu. Romantik sanat öznel, tutkulu ve dışavurumcuydu.
Yeni sanat galeri ve müzeler sayesinde insanlar giderek daha fazla esere erişebilir oldukça ve sanayileşme, geliri eser satın almaya yeten, yeni ve zengin orta sınıflar yarattıkça, resim ve heykeller el ve ülke değiştirerek serbestçe dolanmaya başladı.
Sayfa 94
20. yüzyılın başlarından itibaren Velàzquez modern sanatın öncüsü kabul edilmiş ve Avrupa sanatında tüm ressamlarınkinden daha büyük bir etkiye sahip oldugu söylenmiştir. 1838'de Paris'teki Musée du Louvre'da Galerie Espangnole açıldıktan ve 1857'de Manchester Sanat Hazineleri sergisinde 24 eseri görücüye çıktıktan hemen sonra, Velàzquez'in etkisi hızla yayıldı. Manet'nin onun üslubu ve özellikle de boya kullanımı üzerine çalıştığı 1860'lar boyunca, birçok sanatçı kuşağına ilham verdi. Velàzquez dolaysız üslubu, basit figürleri ve taslak benzeri fırça darbeleri ile gerçekçiliğin ve izlenimciliğin ardında yatan pek çok fikrin ateşleyicisiydi. Bu yaklaşımı Picasso, Salvador Dali (1904-89), Francis Bacon gibi sonraki sanatçılar tarafından daha da geliştirildi.
Sayfa 243
Velàzquez pek çok dinsel eser resmetmiş olmasına rağmen, öncelikle tabiata ilgi duyuyor ve "yüksek sanatın ikinci büyük ressamı olmaktansa, sıradan nesnelerin en büyük ressamı olmayı yeğlerim" diyordu.
Sayfa 26
Soylu Portreleri:
İspanyol Altın Çağı'nda portreler önem ve itibar kazanmıştı. Portreler sadece poz verenin gücünü ve toplumdaki konumunu göstermekle kalmıyor, aynı zamanda adeta bir ikon işlevi görüyordu -resmedilen kişi artık hayatta olmasa da, ona hürmetin bir simgesiydi. Portre pozları oldukça resmiydi ve poz verenler genelde en iyi kıyafetlerini kuşanırdı.
Sanatçılar, resmettikleri kişinin gerçeğe yakın imgelerini yaratırken, aynı zamanda otorite, büyüklük, şeref ya da güzelliği aktardıkları bir hava yaratmaları gerektiğini biliyorlardı.
Sayfa 31
Ressamların ressamı Velàzquez:
Edouard Manet, 1865 yılında Prado Müzesi'nde Velazquez'in eserlerini gördükten sonra şöyle der:
"O, ressamların ressamıdır."
Sayfa 9
Işık ve gölgenin ressamı Caravaggio ve de tenebrizm:
Caravaggio'nun canlı ışık-gölge oyunları, getirdiği en önemli yeniliklerden biriydi.
Güçlü ışık ve karanlık kontrastları, resimlere üç-boyutlu bir hacim duygusu katıyordu. Karanlık, baskın bir unsur haline geldi; küçük bölgeler aydınlatılıyor, figürler ve nesneler gölgelerle oluşturuluyor ve böylece "tenebrizm" olarak bilinen dramatik bir etki yaratılıyordu. 17. yüzyılda, özellikle de barok sanatında, ışık-gölge oyunları ve tenebrizm yaygın olarak kullanılacak, resimlerin dramatik unsurları geliştirilerek sanata canlılık kazandırılacaktı.
Sayfa 23