Veysel Öksüz ve Şiirleri

İnsanlar zaman zaman gâyesini unutmuş Menfaat hırsı ile kardeş kardeşi yutmuş

Sayfa 282Kitabı okudu

BEJ

AŞK GEMİSİ AMA 1980'Lİ YILLARDAKİ AŞK GEMİSİ DEĞİL :)

Her suda yüzmüyor aşk gemisi Gönül gibi geniş bir ummân ister Hazan mevsiminde boğulur sesi Aşk bülbülü tâze gülistân ister Âşığın derdine bulunmaz çâre Âşıklar benzemez başka bîmâre Ser verir sırrını vermez ağyâre Tâkatin fevkinde imtihân ister Âşıklar yol etti ateş deryâyı Onlar uyanıkken görür rüyâyı Bir pula saymazlar yalan dünyâyı Âşık ne cân ister ne cihân ister Bir renkte değildir âşığın hâli Âşığı mest eden yârin hayâli Nûş ettikçe doymaz câm-ı visâli Öksüz de teşnedir her zamân ister

Sayfa 294Kitabı okudu

Reklam

BEJ

Anış

Gücendi mi bilmem rüyâma girmez Yalnız koyar beni dertli başımla Hayâlimde gülüp bir ümit vermez Şiirler yazdırır kanlı yaşımla Çok zaman hasretle yollara baktım Rüzgâr gibi estim su gibi aktım Vuslat ümidini sanma bıraktım Bekleriz gam denen arkadaşımla Bahardan güzeldi gülünce yüzü Hicrânıyla gece etti gündüzü Hatırlar mı acep şimdi Öksüzü Nasıl ayrı düştük tek sırdaşımla

Sayfa 295Kitabı okudu

BEJ

Sevgili

Ey perî sûretli Leylâ sıfatlı Sana âşık olan ne kadar bahtlı Hayâlden incesin bahardan tatlı Kaynağı sendedir baharın güzün

Sayfa 295Kitabı okudu

BEJ

Cânan

Nasıl unuturum ben o cânânı Hayalimde yüz bin hâtırası var Onunladır ömrün en mes'ûd âni Gönlümüzün gizli mâcerâsı var Hâlâ ilk şarabın bâdesi elde Sesini duyarım sazda gazelde Bir ahde bağlandık bezm-i ezelde Daha bunların da mâverâsı var Uzaktan uzağız yakından yakın Ateşi yamandır vaslın firâkın Âdeti böyledir âlem-i aşkın Ne ibtidâ ne de intihâsı var Aşk hem tâze gülzâr hem dertli hezâr Hem bir çevik avcı hem de bir şikâr Lâyık olmayana etmez itibâr Aşkın hem sultânı hem gedâsı var Şâd eder mi o gül şu andelîbi Olacak mı bilmem bir gün nasîbi İştiyâkla yanan şu Öksüz gibi Sanmam ki âlemde mübtelâsı var

Sayfa 296Kitabı okudu

BEJ

Aynalar

Gösterirdi evvel beni aynalar Şimdi gösterdiği cansız resimdir Değişebilir mi insan bu kadar Şu ben ben dediğim gerçekte kimdir Ne bahâr meltemi ne bülbül sesi Derinden duyduğum gönül nâlesi Dar geliyor şimdi bu ten kafesi Verdiğim her nefes kıyâmetimdir Hastayım Öksüzüm cânandan ırak Candan usandırdı bu nâr-ı firâk Yaklaştım menzile geldi son durak Geride kalacak kuru isimdir

Sayfa 297Kitabı okudu