Evet, neydi aşk?
Güllerin arasında esen bir rüzgâr hayır, kanda bir sarı fosforlaşma. Hatta ihtiyarların gönüllerini bile danslara uyandıran, cehennem sıcağı bir müzikti aşk. (Sayfa/ 47)
Aşk bir insanı yere yıkabilir, onu tekrar ayağa kaldırabilir, onu yeniden rezil edebilirdi. Bugün bakarsın beni sevmiş, yarın seni, öbür gün onu! Böyle kararsızdı aşk. (Sayfa/ 47)
Böyleydi aşk...
Victoria; şato sahibinin biricik kızı ve değirmencinin oğlu Johannes'in aşk hikâyesi... Tutku, hayalkırıklığı, bekleyişle örülü masalsı bir hikâye...
Nobel ödüllü büyük usta Knut Hamsun'un 1899'da yazdığı bu naif eser, Türk edebiyatının usta kalemlerinden Behçet Necatigil'in şiirsel çevirisiyle daha da kıymet kazanıyor.
"Açlık" eserinden sonra okunduğunda aynı beklentiyi karşılamasa da farklı olay örgüsüyle, tasvir ve betimlemeleriyle çok özel olduğunu düşünüyorum.
Okumalarımda yazarın biyografisiyle esere başlamayı seviyorum. Önsöz kısımlarını çok seviyorum. Zira yazılan eserlerde yazarların hayatlarından parçalar olduğunu bilmek o eseri daha da önemli kılıyor. Knut Hamsun'un, çoğu yazarda da olduğu gibi, idealleri uğruna yaşadığı zorlukları göz önüne alırsak bu esere bakış açımız değişebilir...
Hüzünlü bir aşk hikâyesi Victoria... Victoria mı? Johannes mi? Kalbim ikisinde de kaldı...
Sizce nedir aşk?
Aynı pencereden bakabilmek değil midir hayata?... Sevgiyle...
