İşte buydu aşk. İnsanı yere serebilir, yaşattığı sevinçle ayağa kalkacak gücü verebilirdi. Rezil de ederdi, vezir de… Kimi seveceği belli olmaz, daldan dala konan bir kuş gibi gezinirdi ortalıkta. Kararsızdı aslında ama bazen bir kaya gibi sapasağlam da dururdu. Dağın başında yerinden oynamadan duran kaskatı bir kaya… Devrilmez ve yenilmezdi.