Vişne Bahçesi
Anton ÇehovVişne Bahçesi Posts
You can find Vişne Bahçesi books, Vişne Bahçesi quotes and quotes, Vişne Bahçesi authors, Vişne Bahçesi reviews and reviews on 1000Kitap.
İnsan ırkı gelişiyor, güçlerini kusursuzlaştırıyor. Erişilemeyen her şey bir gün elimizin altında ve anlaşılır olacak, ama çalışmalı, kaderin ne getirdiğini bilmek isteyenlere tüm gücümüzle yardım etmeliyiz. Bu arada Rusya'da çok azımız çalışıyor. Tanıdığım entelektüellerin büyük kısmı hiçbir şeyi aramıyor, hiçbir şey yapmıyor, hepsi de sıkı çalışma kabiliyetinden yoksun. Kendilerine entelektüel diyorlar ama hizmetçilerine “Sen!” diye hitap eder, köylülere hayvan gibi davranır, doğru dürüst bir şey öğrenmez, ciddi hiçbir şey okumaz, kesinlikle kıllarını kıpırdatmaz, bilimden sadece konuşur, sanattan hiç anlamazlar. Hepsi çok ciddidir, hepsinin ciddi yüzleri vardır, hep önemli şeylerden bahsederler. Felsefe yaparlar ve aynı zamanda büyük çoğunluğumuz, yüzde doksan dokuzumuz vahşiler gibi yaşar, en küçücük fırsat için birbirimizi boğazlar, iğrenç şeyler yer, pisliğin, çamurun, bitin pirenin içinde uyur, leş gibi kokar ve ahlaksızlık yaparız vs. Bu güzel konuşmamız da sadece kendimizi ve başkalarını oyalamaktan başka bir işe yaramaz. O çok duyduğumuz kreşler nedir söyleyin bana. Okuma odaları nerede peki? İnsanlar sadece bunların hakkında roman yazıyor, gerçekten yoklar. Sadece kir, vahşilik ve Asya vebası var... Korkuyorum ve ciddi yüzleri hiç sevmiyorum, ciddi konuşmalardan nefret ediyorum.
Şimdiye dek hiçbir ilerleme kaydedemedik, geçmişin bize ne vereceğini bilmiyoruz, sadece felsefe yapıyor, uyuşuk olmaktan şikâyet ediyor ya da votka içip sarhoş oluyoruz. Bu yüzden şimdiden yaşamaya başlamak için önce geçmişi iyileştirmeliyiz, ancak bu şekilde acıları, ağır ve zor çalışma koşullarını ortadan kaldırabiliriz.
Fakat bana gülmeyin! Babamla dedem mezardan kalkıp tüm bunları görseydi, Yermolay'larının, dayak yemiş ve cahil Yermolay'larının, kışın çıplak ayakla koşan Yermolayʻlarının dünyadaki en güzel şey olan bu çiftliği aldığını görselerdi! Dedem ve babamın kölelik yaptığı, mutfağa bile girmeye izinlerinin olmadığı bu çiftliği satın aldın. Uyuyorum, bu sadece bir düş, bir hayal... Bu hayal gücümün bir ürünü, meçhul bir sisle sarılmış gibiyim...
tüm bunlara sahip olan bizler gerçekten birer dev olabilmeliydik
insan madem ki derin biçimde mutsuzdur, o zaman nedir gurur?