-Beni saksıdaki çiçeği sevip kaldırımdaki çiçeğin üzerine basanlarla kıyaslama.Bilsem ki sen çölün tam ortasında yeşermişsin gözyaşlarımı sel ederim de kurutmam seni.
Anlamsızdı, biliyorum ama içimdeki hira korkuyla bazen şarkılara sığınırdı. Onların verdiği güvene, Onların verdiği huzura sığınırdı. Onu suçlayamıyordum çünkü eğer dünyada şarkılar diye adlandırabileceğimiz bir kulübe ya da bir insan olsaydı, kendimi ilk fırsatta onun kollarına bırakmak isterdim.
Biri geldi. Çekti,sarıldı. Saçlarımdan öptü,bileklerimden. Hani avuçlar için diyorum ya acıdır diye,...bilekler umuttur sevgilim. İnsan gücü gidince umutlarını keser. Sen beni umutlarımdan öptün.