We Need to Talk About Kevin
Lionel ShriverWe Need to Talk About Kevin Posts
You can find We Need to Talk About Kevin books, We Need to Talk About Kevin quotes and quotes, We Need to Talk About Kevin authors, We Need to Talk About Kevin reviews and reviews on 1000Kitap.Sıkılmadan okuduğum bir kitap
Bildiğim tek bir şey şu: 11 Nisan 1983'te bir oğlan çocuğu doğurduğum ve hiçbir şey hissetmedim. Bir kez daha gerçekler bizim çıkardığımız anlamdan daha geniş. O bebek, nefretle uzaklaştığı göğsümde kıpırdanırken, karşılığında ben de onu reddettim. Benden kat kat küçük olabilirdi ama o zaman adil gibi gelmişti. O andan beri birbirimizle yalnızca saygı duyabileceğimiz, amansız bir şiddetle savaştık. Ama bir düşmanlığı sonuna kadar sınayarak mümkün olmalı. Çünkü on sekiz yaşına girmesine üç gün kala en sonunda savaşmaya devam edemeyecek kadar yorgun allak bullak ve çok yalnız olduğumu, sırf çaresizlikten ya da hatta tembellikten bile olsa oğlumu sevdiğimi söyleyebilirim. Yetişkin ceza evin beş yıl daha cezasını çektikten sonra nasıl birinin dışarı çıkacağını garanti edemem. Ama bu arada kullanışlı dairemde fazladan bir odam var . Yatak örtüsü desensiz. Kitap rafında Robin Hood duruyor. Çarşaflar de temiz
Sayfa 494
"İki cinsiyeti birbirinin aynı hale getirmek için ne kadar gözlerimizi kısarsak kısalım, kıkır kıkır gülen okullu kızların yanından geçerken pek az kişinin kalbi korkuyla hızlanır. Ama bir grup testosteron sarhoşu serserinin yanından geçerken adımlarını hızlandırmayan, meydan okuma ya da davet olarak okunabilecek bir göz temasından kaçınmayan, yan sokağa saptığında içinden rahat bir nefes almayan her kadın zoolojik bir aptaldır. Erkek çocuğu tehlikeli bir hayvandır."
Everest Yayınları
"Bu insanların hepsi bir kadının amından geliyordu. Kafamda tamamen netleşmesi için en kaba sözcüğü kullanıyordum. Göğüslerin amacı gibi, bu da bastırma eğiliminde olduğumuz göze batan olgulardan biri."
Everest Yayınları
"Ama yıllar geçtikçe hoşnutsuzluğum hafifledi, yalnızca bir rahatsızlığın üstesinden gelmek o kadar anlamlı değil. Kendi meydan okumama cevap vermeye alıştığımda - bağımsız, yeterli, hareketli ve yetişkin biri olduğumu kendime tekrar tekrar kanıtladığımda - yavaş yavaş korku tersine çevrildi. Evde oturmaktan, bir başka Malezya yolculuğundan daha çok korkar oldum.
Yani yalnızca anneme dönüşmekten değil, bir anne olmaktan da korkuyordum. Yolculuklarını kıskanabileceğim, geleceği hâlâ çizilmemiş bir başka genç macerapereste zıplama tahtası olacak sabit, hareketsiz bir çapa olmaktan korkuyordum. Sırt çantası otomobil bagajına koyulurken kapı eşiğinde durup elini sallayan, giden otomobilin egzoz dumanları dağılırken mutfak önlüğünün fırfırıyla gözlerini kurulayan - dağınık, hafif tombul - arketip olmaktan korkuyordum. Ümitsizce sürgüyü çeken, odadaki sessizlik tavan çökmüş gibi ağırlaşırken lavabodaki yetersiz sayıdaki bulaşığı yıkayan olmak istemiyordum. Gitmekten çok, geride kalmaya karşı bir korku oluşmuştu bende. Oysa sana ne kadar çok yapmıştım bunu. Seni veda yemeğimizde yediğimiz bagellerin kırıntılarıyla baş başa bırakıp beni bekleyen taksiye koşmuştum. Bu art arda terk edişlerin küçük ölümünü sana yaşattığım için ne kadar üzgün olduğumu söylemedim sanırım. Ya da gayet haklı terk edilmişlik hissini ifade etmeyi, arada sırada yaptığın şakalarla sınırladığın için seni övmedim."
Sayfa 41
"Yani seni, senin beni sevdiğin kadar sevmiyorum mu diyorsun şimdi?"
"Aynı şekilde sevmiyorsun. Derecesiyle ilgisi yok. Kendine sakladığın bir şey var."
Sayfa 38