Dünyamı kristal bir küre gibi kullanır, ona bakarak ipuçları arardım. Bașına buyruk olmasına, bilinmezliğine hayrandım, ama doğurduğumuz her șey gibi o da giderek büyüyüp tașınmayacak hale geliyor.
Șimdi de sırtımda, olanca cüssesiyle daha da genișliyor. Onu zor tanıyorum artık. Seviyorum. Nefret ediyorum. O ben değil, kendisi. Peki, ben yarattığım dünyanın neresindeyim?
Ben dünyanın neresindeydim?
Sayfa 127