Könlüm küsdü sevgilərin dadından,
Çoxmu gördün sən mənə bir salamı?
Elə gözəl çıxıram ki, yadından,
Sən nə gözəl unudursan adamı...
Necə sevdim, necə gəldin xoşuma,
Ötən günlər xatirədir bir udum.
Mən haranın külün töküm başıma,
Heç bilmirəm səni necə unudum.
Hələ ki, səbrimin daş tərəfisən,
Hələ ki, yaramda duz saxlayıram.
Sən mənim ömrümün qış tərəfisən,
Səndən ürəyimi buz saxlayıram.
Könlüm küsdü sevgilərin dadından,
Çoxmu gördün sən mənə bir salamı?
Elə gözəl çıxıram ki, yadından,
Sən nə gözəl unudursan adamı...
Əlhəmdu lillahi rəbbil aləmin
dənizlərin uzağında gözdən itən gəmilərin
günəşlərin, küləklərin, bihudə keçən günlərin
peşimanlığından sığındım sənə.
Dalğalar da sahilə danışar sirrini dənizlərin
yosunlar necə rəqs edər balıqların nəğməsinə...
İhdinǝs-sirat əl müstəqim
Yanlışım yox, məhzun gözlüm,
mən hər daim səni sevdim.
And olsun yeddi
Mənim yaralarım dərindən dərin,
Toxunsan əllərin boğular indi.
Bulud ol başıma yağ sərin-sərin
Yaramda tezbazar sağalar indi.
Nə məni evimdən didərgin salan,
Nədəki evimə gətirən qalıb.
Ay mənim ağlımı başımdan alan,
kəsib tullayasan qollarını da,
yetim saxlayasan qucaqlarını...
biryolluq hamıdan çıxıb gedəsən,
bir it qucaqlaya ayaqlarını...
ay ağac, yazıqsan - qış ağacısan,
bu bekar torpağın boş ağacısan,
bilsəydim anamın baş ağacısan,
o vaxt sındırmazdım budaqlarını...
qırmızı kəndirdə boynun dincələ,
ölüm də gələndə gülərüz gələ,
bir gün uzaqlardan bir payız gələ,
deyə ki, qaytarın yarpaqlarımı!