Xewle Ye Xewn?
Mitan ŞarezaXewle Ye Xewn? Gönderileri
Xewle Ye Xewn? kitaplarını, Xewle Ye Xewn? sözleri ve alıntılarını, Xewle Ye Xewn? yazarlarını, Xewle Ye Xewn? yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Vedigerim ser koça kujerîya xwe ya şûmî
Kêferata tikakirinê ye li min diare
Berê min her li wê sermestîyê ye
Qufla hezar daxwazîyên min carekê bi dîtina te ye"
Dema ku tu
bajarekî ji jîyana xwe derxî
Yek kêm dimîne tu
"îro awêneya bindestîya neteweyeke bêdev e Kobanî...
Kobanî ku tu bikevî, ez ê dilê xwe daynim ji hebûna xwe.
bila êdî kesek qala mirovahîyê neke ji min re."
Di dîmenên kînarên gumanan de beliqîye
Heyveroneke tamsar û kevanîyeke hejar
Ji çepilên rojê revandiye
senfonîyên bayên sibeha porkur
û notayên tenûra vemirî
Di pêlên vîzevîzê
"Nizanim êdî, di ser kê de kirasê helbetên xwe biçirînim"
Dibêjin ku kulmek ax jî, ji çavan re dibe mirin
Ku ew qas bajar, ew qas rê, baran û bager
û bi dehan welat
Behr û çîya di navbera meriv de bin
Nizanim rast e?
Lê wisa be
çima ji şevan re, bi dizî navê te dibêjim?
"Me gotinên xwe yên bêsînor
xist paxila çîrokên zarokatîya xwe
lewma çavên me hê jî warê stêrkan e"
Di binê banê welêt de
em êdî ji peravên hezkirinekê li axa hev du hiltên
Tenê parîyek barana ewilî
wê derîyê dilê me ji kenên kulîlkan re bixemilîne
Niha bi kulman pinpinîkên bihara temenê me
di guhên asîmanan de distrên
"Zimanê min û şevê jêkirî ye
koçberekî dawîya temenê bayê sibê me"
Têkçûnên min li ser vê axê mirinê dadigirin
Navên kîjan deverê li xwe dikim
rêya neçûnê dide ber min
Têkçûnên min li ser vê axê
Ji pirsan hînî parsekîyê bûye
Ji tirsan derewîn bûye
Kor î kût
Hişîyar dibe rojên min
û gavên min li ber pêlan
cangorîyê evîneke neçar e
Lal û ker digerin dînên dilê min
Lê navê straneke bîyanî ye
di çermên axê de bûye gor
Texsîr neke
Galgalên ku ji pûşên kayê
di dev û pozê hêvîyên min de
bênderan bi cî dike
û neçarîya min ji beytikên zivistanê re name ye
Têkçûnên min, li ser vê axê
hirîya bê diqusîne
şivanekî bajarî ye
"Ji te bi wê detir tiştekî din, dîsa tu yî
Mala êr bar dike ev peşkên dilguvêş"
Dafên ku ji hêla ramûsanan ve refan radike
di min de çivîkeke birîndar dinalîne
Lalîya ku, ji kûr ve min diperitîne
xemilîya min, a di dil de stewrketî
awêneya zayîna derîyê vegerê ye ji hişê birçî re
û ev keftûlefteke xwenasînê ye
berate ye, li devê şevekê kenên te
Te ez bi rewnaqan virvirandime
tarîtîya keştîya xeman
û te jî dît
Dawîya dawî, her tişt dibin şev
û dîsa ez
zarokekî hatiye qeşartin ji xewnan
û dîsa ez
destvala
belê
min jî dît
Dawîya dawî, her tişt dibe şev
"Kurdistan, navê te êdî bila Kobanî be
Ji ber ku wan ji kezeba dayikan
li çar kînarên te senger vedan"
Min di sengerên welêt de
bi hêsirên xwe, şervan av dan
Dibişkuvî her şer
her şervan
ji bo biharan
"Ji agirê xwe dawerivî xwîna min bibe Pirometheus
Ez im ê ku ji qewmê Arî"
Dema ku ez destên xwe diavêjim qefesa sînga xwe
bi dizî êvarek lê dide
Xwedareng e birîna min a ji alî Mahabadê
Rojhilat jê diçe
û li heyveronê şûrekî Zerdeştî dibiriqe
Di wê kelekela evînê de, pê li dirîyên hundirê xwe dikim
şewata welatekî ye jê diçe
û peyvên
"Zarokên ku di parzûnên dilovanîyên we yên sexte de
bi qalikên birînên xwe re, bincil bûn û çûn"
Ji perîkên baçermokan hibra xwe ya dawîyê dirûçikînim
û ji we belawela dibim, wekî pûşên ku di şerê bê de
çawa tenê nemînim
çawa
"Pelweşînê! Te rojên min
bi dengvedanekê dehf da bêdengîyan
Êdî şikandina xwe, di destên kesên din de dimalim"
Gurzek nermînîya wateya te, ji hestên min diçilmise
Beyarbûyîna bêzarîya xwe, ji axa te dibihîsim
û li vê tofana hundirê min binêre
Nikare te ji ser pişta pêtên eşên xwe biavêje
Belê!
Her şev
ji wê şevê fêr bû
Hûr dinalim ji te