“Yalnız olmak her zaman bana gerçek bir yer gibi gelirdi, sanki bir varoluş biçimi değil, kendim olmak için çekilebileceğim bir oda gibiydi...
...Yalnızlık artık bir oda değil, tüm dünyaydı.”
“Yapmamam gereken bir şeyi yapmış olmama rağmen kendimi affetsem ne oldurdu?
...
Herkesin yapmamam gerektiğini düşündüğü bütün bu şeyler, aslında beni buraya getiren şeylerse?”