Bir yerlerde, kediler miyavlıyor,
Uzaklardaki adımların sesinde kulağım
Sözlerin öylesine bir ninni ki
Uyku girmedi gözlerime iki aydan beri.
Yeniden benimlesin, uykusuzluğum !
Durgun yüzünü tanıyorum .
Güzeller güzelim , inatçım,
Pek mi kötü söylüyorum türkünü?
Beyaz perdeli pencerelerden
Mavi bir gölge süzülüyor...
Uzak bir haber avutur muydu bizi?
Niçin böylesi mutluyum seninle?
Hafif haftalar yolcu,
Ne olup bittiğini anlayamadım ,
Bu uykusuz geceler, yavrum ,
Nasıl baktılar sana mapusta,
Nasıl bakıyor geceler hâlâ sana
O yakıcı atmaca gözleriyle,
Ölümden sözederek
Ve o bitmeyen çilenden.
Yiyip bitirme kendini şu dünya nimetleriyle
Bağlanma eşine, ne de yuvana
Yavrunun elinden al lokmasını
Başkalarının çocuklarına ver.
Ve kulu-kölesi ol senin
En belâlı düşmanının,
Ve yabanıl bir hayvana, kardeşim de,
Tanrı’dan da bir şey dileme.