Bu aralar açtığım kapılar benim derinden ders çıkarmam için karşıma çıkıp almam gereken kitaplar galiba..
İnsanoğlu hep şunu der okuduğunda ya da izlediğinde “Evet, üzüldüm .” Ama nitekim orda almamız gereken yegane durum bu değil tam aksine kendi çıkarımımızdır. Hayatta her olan durumun bir nedeni vardır , sadece üzülmekle, mutlu olmakla, kızmakla … vs vs duyguları anlamak için yaşanmıyor çoğu olay. Gör,farkına var ve ona göre yaşa demek için!
Kitapta yer alan kadın karakter gibi öyle bir koşturmaca içindeyiz ki kendimizi dinlemiyoruz bile. Ne kadar isteyerek yapıyoruz bazı eylemleri, söylüyoruz cümleleri ve icra ediyoruz meslekleri…
Kayıplar yaşıyoruz ve ağlıyoruz. Bundan bahseden kitaplar okumak belki de istemiyoruz. Farkında olarak yaşamanın zorluğuna göğüs germek zorundayız. Anı yaşayıp bir gün elbet sona yaklaşacağımızı bilerek.
Kitapta bir insanın diğer bir insanın hayatını bir kere daha nasıl değiştirdiğine şahit oldum. Benim için hassas yerleri vardı ama ordan aldığım enerji ile sarıldım yani Georges sadece Annabelle için var olmadı…
