Yakaza Adamları
Hakan Yılmaz ÇebiSözler ve Alıntılar
Bir ağacı bir çekirdeğe sığdırır gibi, bir hayatı bir ana sığdırmışlardı adeta. O etrafımda gezen sonbahar yelinin şahitliğinde, başıma gelecekleri belki birkaç dakika, belki saniyeler öncesinden görmüştüm ama bundan kime ne idi?
Her şey ömür denen hikayenin 'Hüzünlü bir gün' dipnotuyla aktarılmış sayfalarını yaşamaktan ibaretti ve bizler de o sayfaları yaşıyorduk işte.
Her sıkıntılı anımda yaptığım gibi sık sık gökyüzüne bakarak saatlerce yürüdüm.
Düşünüyorum da, tesadüf diye gördüğümüz birçok olay, meğer nasıl da ince bir planın devasa parçalarıymış.
Son durak serisi...
Artık çok şeyi değil, tek bir şeyi düşünüyordum. Az evvelki rüya benzeri hali nasıl olmuş da yaşamıştım? Ya da yaşasam bile niye 20-30 saniye önceden, üstelik gözüm açık görmüştüm.
Sayfa 85Kitabı yarım bıraktı
Gündüzü "köz" yaptığımız vakitlerdeyiz! Yani ağaran gündüzleri, her geçen gün karartıyoruz! Dünyanın tüm zamanlarını bir gün gibi sadeleştirirsek; sanıyorum ikindiyle akşam arasını yaşıyor olmalıyız! Ki belki de bu yüzden ahir zaman diyorlar bu zamana.
"Neden yüzün perde perde solmakta!
Kızıl havaları seyret ki akşam olmakta..."
~Ahmet Haşim~