Yalancı Aşık
Tawna FenskeSözler ve Alıntılar
Selam vermek için öne iki adım attı. Ama hareketi karşısındakini korkuttu. Çığlık atarak tezgahın üzerindeki bakır Buda heykelciğini eline aldı. Heykelciği üstüne doğrulturken loş ışıkta gözlerindeki saldırganlığı görebiliyordu. “Kimsin sen, annemin dükkanında ne arıyorsun?”
Drew teslim olarak ellerini kaldırdı. “Tamam, sakin ol.”
Heykelciği sımsıkı tutarken loş ışıkta gözlerini kırpıştırıyordu. “Kim var orada? Para mı arıyorsun? İçeri nasıl girdin? Ne istiyorsun?”
Drew başını yana eğdi. “Drew. Hayır. Anahtarla. Fareler.” “Ne?”
Drew gülümseyerek güvenilir görünmeye çalışsa da muhtemelen 80’lerin konser tişörtlerine sağlıksız bir düşkünlüğü olan, tıraşsız, baltalı bir katil gibi göründüğünün farkındaydı. “Sorularına cevap veriyordum. Sorduğun sırayla.” “Benimle dalga mı geçiyorsun?”
“Hayır. Beni Buda’yla mı öldüreceksin? Sanırım bu karma yasalarına aykırıdır.”
