Ötekinin satırları sanki ölmüş bir beyliğin, sönmüş bir hürriyetin, eski bir gururun, asil bir demokrasinin can çekişen bir kahramanlığın hatırasıydı.
Ne sendeki rükû
Ne benden kıyam,
Selamün aleyküm,
Aleyküm selam.
Arkadaşı Hacı Durmuş'un ikna etmesi sonucu köyüne yerleşmeye ve burada yaşamaya karar veren Yörük Hoca kızıyla birlikte yirmi yıldır bu köydeydi eşini de buradayken kaybetmişti.Evlen diye ısrar edenlere rağmen bunu kabul etmemişti.Köyde son zamanlar herkesi rahatsız eden borçlu tutan Eseoğlu herkes gibi Yörük Hoca'nın da canını sıkmaya başlamıştı.Eseoğlu denen köy ağasına karşı artık bir şeylerin yapılması lazımdı.Bu ağa köydeki herkesin malına ve namusuna saldırıyor, insanları topraklarından çıkararak zenginliğine zenginlik katıyordu.Yörük Hoca dışında kimse bu ağaya karşı çıkmaya cesaret edemiyordu.Ama Yörük Hoca kendinde o gücü görüyordu ancak çok da ihtiyarlamıştı.Yörük hoca arkadaşlarıyla evde toplandıktan sonra eskiden bu agada parasının olduğunu ve istemeye gideceğini söyledi.Herkes bu dünyada vermez dese de o alacağına inanıyordu.Gideceği gece kızı Kezban'a bakarak 'Keşke erkek olsaydı.' dedi tabii bunu kızı duymamış gibi davransada duymuştu bu sözleri ve bütün gece aklına takmıstı.Köyde gencler kalmadığı için babası öyle demişti.Yörük Hoca o sabah ağaya gitti tabii ondan sonra kötü şeyler oldu ve o günden sonra o kız köyde güçsüzleri koruyan, babasının intikamını alan, haksızlık yapanların, güçsüzün yanında olmayanların karşısında olan gizemli bir efe oldu.Kısa ama anlamlı bir romandı10/10
Yalnız Efe
