Kitap iki bölümden oluşuyor.
İlk bölüm olan görünmeyen adamın portresinde, yazarın babasının ölümünden sonra; babasının hayatını, kendi duygularını, anılarını, aile içi ilişkilerini anlattığı bölüm.
İkinci bölüm olan anı kitabında ise kendi babalık serüvenini anlatıyor. Babası gibi gerçeklerden kaçan, yalnızlığı seçen, soğuk ve iletişimsiz bir baba mı, yoksa babasını sorgulayan, onu anlamaya çalışan ve kendi oğluyla daha sağlıklı bağ kurmak isteyen, ölüm, yalnızlık, yaşam ile ilgili tahliller yapan kendisi gibi bir baba mı?
Ne yazık ki kitabın ilk bölümünü severek okumama rağmen, ikinci bölümü beni fazlasıyla sıktı. Hatta kitabın yorumlarına baktım acaba ben mi bir şey kaçırdım diye. Birbirinden kopuk paragraflar, ne anlattığının pek anlaşılmadığı bir bölüm.
Vermek istediği mesajlar, analizler güzel olabilir lakin birbirinden bağımsız satırlar olunca ve bunu neden yazdı şimdi diye sorgulayınca pek keyif vermiyor açıkçası.
Yazarla ilk kez tanışacaksınız o kitap bu kitap değil.
