"Sapsarı saçlarım vardı, aklaştı.
Anılar üst üste bindi yükleşti."
Şiir okumayı, dinlemeyi ezelden severim. Babamdan kaldı bana bu kültür. Şiir yazmayı da zaman zaman düşünmüşümdür ancak bir tane yazabildim, şimdiye kadar. Babam, şiir okumak da bir sanattır derdi. Beğendiği şiirleri bana sesli okuturdu. Şimdi ben de kızıma okutuyorum. Belki o da evlatlarına okutur?
Gelecekte kitap yazmak çok isterim. Biyografi, anılarım, mesleğim, babam, oğlum, kızım, soyum vs.ile ilgili ön çalışmalarımı toparlayabilirsem neden olmasın? Hatta ders kitapları da yazmışlığım var ancak şiir kitabı yazacak kadar duygusal olabileceğimi düşünmüyorum.
Yalnızlık Paylaşılmaz... Ne güzel bir kitap ismi. Ayrıca ne kadar doğru bir söz. Yalnızlık paylaşılsaydı kalabalık olurdu, gürültü olurdu değil mi? Özdemir Asaf, kısa kısa kelimelerden ne kadar anlamlı şiirler yazmış.
Bazı dönemlerde çok seviyorum şiir okumayı, bu şiir kitabı da beni yine o dönemlerde yakaladı. İyi ki de yakalamış... Şairin bazı şiirlerini yüreğimde hissedemedim. Bu konuda şairin suçu yok, benim duyguyu hissedemem diyebilirim... Ama bazı şiirlerde de beni alıp nice uzun yollara, yıllara götürdü.
Eğer şiir okumayı seviyorsanız, mutlaka okumanızı öneririm.
