Yaralı Zaman Gerçek dediğimiz şey, yaşayan coğrafyayla öyle bütünleşerek anlatılıyor ki. Tabiat, börtü böcek, nehirler gerçeğe tanıklık ediyor. Acıyı yani gerçeği yağan yağmurda, yağan karda, akan nehirde görüyorsunuz... hissediyorsunuz tüm yaşananları.... Hüznü, kederi, sevinci... Bu kez anlatı bir düş olmaktan çıkıyor. Öyle büyüyor ki ,bir yaşlı rindın odanın ortasına bıraktığı çuvalla sözcüklerin toplamı: hakikat Kitabın beni en çok etkileyen cümlelerinden biride şuydu: ''Portakal uzatır dere kenarında çamaşır yıkayan kadınlara. Hediyedir sözcüğü dökülüverir dudaklarından.Kadınlar aldıkları portakalları koyunlarından içeri koyarlar. Anaçlığın, anneliğin ağır bastığı o duygu. ''çocuklarımız için'' Görülmeyen, bilinmeyen, tadını o güne kadar tadılmayan bir meyvenin koyunlarında saklanışı ve çocuğun ana için kutsallığı...
