“İsmail’i 938 kışında yine aldılar. Ankara’ya yolladılar. Askeri cezaevinde tecrite soktular. Tecrit dediğin taş bir oda. Penceresi de parmaklıklı ya, camları yok. Kar içeri yağıyor. Yer de çimento. Döşek möşek şöyle dursun, bir battaniye vermedi hergeleler. İsmail yukarı-aşağı dolaşırken 13 yıl önceyi hatırladı: İzmir’de, kulübede battaniye tüylerinin çenesine batışını, Ahmed’in lambayı üfleyip de bir türlü söndüremeyişini.”
En çok keremi benzettim kendime, önce delirdi sonra veremden öldü, belki de ölen tek kişi be kardeşim.. Nazımın üslûp yine aynı. Gerçekten şair ve bu kitaplarında şüphesiz yaşanılanlardan da seepiştiriyor, bugün belki solun önderi olabilirdi, lakin kürtçüler ne olacak? Siyasi bakmayalım, Nazım milli komunistti..
Yaşamak Güzel Şey Bekardeşim, Nazım Hikmet' in son eseridir. Fransada Romantikler, Sovyet lerde Romantika adı altında yayınlanan ve geniş ilgiyle karşılanan bu roman, Nazım'ın Türkiyede ve Sovyetlerde geçen macerasının en dramatik safhalarını ve mücadelesinin en ilginç yanlarını yansıtmaktadır. Sovyet yazarlarından B. Pole voy, «Nazım Hikmet bu kitabiyle övündüğü ka dar belki hiçbir kitabiyle övünmemiştir» diyor.
Nazım Hikmet’in hiç romanını okumamıştım, bu kitabının da roman olduğunun farkında değildim. Kitabı okumak için elime alıp kapağını açtığımda şiir değil de düz yazı çıkınca şaşırdım. Kitaba böyle bir sürprizle ve büyük bir merakla başladım.
Nazım Hikmet’in 1962’de tamamladığı kitabı Sovyetler Birliği’de Rusça olarak Romantika ismiyle basılır.
Şiir ve roman. Edebiyatta kendini ifade etmenin en etkin iki yolu. Büyük şairlerimiz var, büyük romancilarimiz var. Bu iki türun her biri başlı başına büyük bir yetenek gerektirirken ,her ikisini birden zirvede yapabilmek nasıl bir şeydir? Hem siirin, hem duzyazinin , ikisinin birden hakkını verebilmek. Kimler geliyor akliniza, Dünya edebiyatinda
