Kitabında adını aldığı "Hayatın Anlamı " kısmından başlayarak, her öyküyü büyük bir merak içerisinde okudum. Bu bölümde azla yetinmeyen, hep daha fazlasını isteyenlerin hazin sonunu anlatıyor. Elindeki toprakla yetinmeyen Pahom'un, şimdi tek ihtiyacı cansız bedeni için topu topu iki metrelik bir toprak. Öyküleri okudukça tüylerim ürperdi.Özellikle de " İnsan Ne İle Yaşar" bölümünde. Burada üç soruyla karşılaştım ve hepsinin yeri ve zamanı gelip de okuyunca hayretler içerisinde kaldım. Kıssadan hisse olmakla birlikte, bilgi verici bir kitap. Eskiden Mikail meleğin hristiyanlıkta can alan melek olduğunu öğrendim mesela. Bu kitapta yer alan öyküler, Tolstoy'un ne kadar kuvvetli bir gözlemci olduğunun ispatıdır bence.O dönemde yaşayan halkın, trajedilerini yokluk -varlık, sevgi-sevgisizlik bağlamında ele alan yazar,her bir öyküsünde bağımsız hayatı anlatıyor ,kendine ait dersler çıkartıyor ve yeni okuma sevgisi aşılanan insanlara bulunmaz bir hazine bırakıyor. Bu öyküleri gece yatmadan önce çocuğunuza, kardeşlerinize, arkadaşlarınıza kısaca çevrenizdeki insanlara anlatın ve yaşamdan ders çıkarmalarını sağlayın. Kesinlikle öneriyorum, iyi okumalar.
