“Server Bedi imzalı, geçmişte kaldığı sanılmış öyle romanlar söz konusu ki, her biri Peyami Safa’nın romanlarıyla yarışabilir. Örnek vermek isterim: Cumbadan Rumbaya nefis, eğlenceli, sıcacık bir Doğu/Batı tahlilidir; bu açıdan hüzünlü, ağırbaşlı Fatih-Harbiye’yle yan yana okunmalıdır. İşin tuhafı, beylik bir melodram çerçevesinde bütünlenmiş Yasemin Dalları’nda da Doğu/Batı yine karşımıza çıkıyor. Rudyard Kipling’in öyküsü, o meçhul öykü burada aradan çekilmiş besbelli. Doğu/Batı Peyami Safa için nasıl hayatî bir meseleyse, Server Bedi de sık sık o meseleye geri döner. Günü gününe, tefrika için belki de apar topar yazılmış Yasemin Dalları, bir yandan da 1930’lar sonrasının İstanbulu’nda iyi kötü varlıklı kesimin nasıl yaşadığının işaretleriyle dolup taşar. Bu yeni yerli kentsoylu sınıf, Peyami Safa/Server Bedi’nin kalemiyle teşrih masasına yatırılmış. Ve yer yer öylesine çarpıcı bölümler karşımıza çıkıyor ki, bugünün iddialı satış romanlarını geride bırakıyor.” Selim İleri Yasemin Dalları, ilk defa Cumhuriyet gazetesinde 29 Haziran-10 Ağustos 1947 tarihleri arasında, ardından 8 Eylül-21 Ekim 1947 tarihleri arasında Vakıt-Yeni Gazete’de tefrika edilmiştir.
