“Sil ağzının kenarını, yine gülüşünden cennet akıyor...”
.
Melek Neslican, seni hepimiz çok sevdik. Sen bizlere hayatı sevmeyi, gülmeyi, yaşadığın onca acıya rağmen pes etmeden mücadele etmeyi öğrettin. Elimizdekilerin kıymetini bilmek, sevdiklerimize sarılmak, rahatça nefes alabildiğimiz her anı doyasıya yaşamak belki de seninle bize bir kez daha hatırlatıldı. Seni hiçbir zaman unutmayacak bu ülke...
.
Neslican’ın hayat hikâyesini yine onun ağzından, sohbet ediyormuşçasına okudum. Güzeller güzeli meleğin, en zor anlarında bile hayata tutunmak için verdiği
emek olağanüstüydü.
.
Sen bu savaşı kazandın Neslican...
