Cicero'nun sevdiği arkadaşı ve büyüğü Cato'dan yola çıkarak söylediği yaşlılık hakkındaki düşüncelerinden oluşuyor.
Yaşlılık üzerine belli başlı konuları bölümlere ayırarak fikirlerini aktarmış. Yaşlı olmanın aslında bunamış, tembel, ölüm korkusu dolu, daima hasta bir nesil yaratmadığını aksine, daha olgun, bilgili, alim ahlaklı bireyler ortaya koyduğunu düşünüyor.
Yaşadığı yıllara rağmen ölüm ve ruh üzerine söylediği fikirler muazzam. Bunlara ermiş olması bence onu gerçekten de döneminin toplumu açısından bilge bir kişilik kılar. Ölümün bedende olduğunu, ruhun ölümsüz olduğunu, yaşlı kişilerin tecrübeli, olgun kişiler olduğunu, ülke yönetmeye daha muktedir olduklarını söylediği kısımlara katılıyorum. Okuru bu tarz konularda düşündürüyor. Sevdim.
