“Yolun herkesin payına düşmesidir tenha düşmek. Herkese ayrı düşer, ayrı ayrı düşer. Anaya ayrı düşer, babaya ayrı, kardeşe, evlada, yâre ayrı. Gurbet uzağa düşer, tenha ise gönüle.
Onun gurbeti buradadır, hiçbir yere gitmemiştir. Uç vermiş,
derinleşmiş, sonunda kendine bir gurbet büyütmüştür.
Ne gurbet büyütmek hünerdir ne de tenha düşmek…”
Haydar Ergülen bizi yayan yapıldak yollara düşürüyor. Eşlikçimiz yirmi dokuz deneme ve her biri yola dair.
“Yolculuk naradır, yol da naradır. Geçip gitmeye değil, durup yürümeye.”
Yola çıkan yalnız yolcu değil, biraz da kaşif ve filozoftur. Ergülen’in kaleminden damlayan bir tutam lirizm eşliğinde doğayı içimize çekip, kendi ithakimizi düşünüyoruz.