Rabia,karanlığın ve hırsın değil sevginin aydınlığında yürümen ve sevgiye inanan insanların yol arkadaşın olmaları dileğiyle...Notuyla başlayan,her şiirine ayrı ayrı hayran kaldığım yazarın bu kitabı da beni derinden düşünmeye sevk etti.Serbest şiir tekniğiyle yazılmış olan bu kitabı herkese tavsiye ediyor ve kitaptaki en sevdiğim şiirle incelememi bitiriyorum.
Yeşermek
Nasıl yeşertelim insan olmayı
Soğuk ve taşa kesmiş
Yağmurların hiç uğramadığı
Karanlık ve güneşsiz iklimlerde?
Güya kocaman bir agaç olacaktık
Dallarımız göklere uzanacaktı
Yemişlerimizle özgür kuşlar besleyecektik.
Canımızdan vere vere suladığımız
Yüreğimizle başını okşadığımız insanlığımız
Yetişmedi,tomurcuk kaldı
Hep başka baharlara kaldı yeşermek
Baharlar bize uğramadı.
Zehirli,kara iklimlerde
Kara kışımız hiç bitmedi.
