Yazgı
Özgür SoyluSözler ve Alıntılar
Ama iradem surları yıkılmış, barbarca istila edilmiş bir kale gibi yerle bir.
Sayfa 32Kitabı okudu
Küçük kasaba filmlerini izliyorum pazar günleri. Mutlu evler, mutlu çocuklar, ihtiyarlar... Acılar ancak bir köpeğin yarası, bir kuşun kırık kanadı... Kötülerin ömrü kısa. İyiler kazanıyor hep.
Benim filmimde iyiler kim, kötüler kim? Kötü karakter ben isem neden son bir kahkaha atamıyorum?
Sayfa 78Kitabı okudu
Geçmiş solgun bir mum ışığıydı yalnız. Bir iç çekişte sönüverecek bir mum alevi.
Sayfa 42Kitabı okudu
Ama ile başlayacak bütün cümlelerin devamını biliyorum.
Sayfa 6Kitabı okudu
Kimseyle konuşmuyorum, kimse konuşmuyor benimle. Bu hayatta bir dost edinmek gelmiyor içimden.
Sayfa 77Kitabı okudu
Hapislik kötü görünür dışarıdan. Ama öyle değil deniyor içerde. Gerçekten de kötü değil. Biliyorsun, dışarıdayken darma dağınık, iki dakika oturup düşünmeye fırsat vermeyen bir yaşam sürüyordum. Bedenimi, benliğimi yakıp kavuranları bile hissetmeyecek derecede meşguldüm. Yaşam bu hissizliği dayatıyordu. Her an kaybolmam, adressiz yollara düşmem gerekebilirdi. Hiç kimseyle uzun erimli, köklü bağlar kuramazdım. Ölüm bir adım yakındaydı hep. Ama şimdi öyle değil. Artık hapisteyim. Belli bir adresim, düzenli bir yaşamım var. Bir yerlere gidemem.
Sayfa 8Kitabı okudu
Kalbimin gümbürtüsü neredeyse kulağıma gelecek.
Sayfa 10Kitabı okudu