Proust sonuna dek çalışarak ölüyor. James 1910'daki ağır bir krizden sonra önemli hiçbir şey yazmıyor; Conrad bir depresyondan sonra yapıtının gerilemesine tanık oluyor. Bazıları iyileşiyor, bazıları iyileşmiyor. İntiharlar da var. Bu neden kaynaklanıyor? Herkesin çatışmalar yaşama ve hasta olma hakkı var. Bunun için yazar olmaya gerek yok. Benim varsayımım bu yazarların yazılarından hastalandıkları. Açıklayayım. Artık yazamadıkları için hastalanıyor değiller. Bu sadece sonuç. Yazma arzusunun içlerinde kımıldattığı, yüzeye çıkardığı şey yüzünden, gömülmüş bastırılmış olanı dirilten ve kışkırtıldıktan sonra, yazı malzemesi haline gelmedikçe onlarda huzur bırakmayan şey yüzünden hasta oluyorlar.
Artaud diyordu ki, "Bedenim dünyaya maruz kalıyor ve gerçekliği kusuyor."
"Bütün edebiyat çöptür" de diyordu. Ama edebiyatsız nasıl yaşanır ki. Ölüm bile bizden ümmiler yaratamıyor.