Bir roman özyaşamöyküsel (otobiyografik) olabilir, oradaki "ben", "anlatıcı"yı gösterir, metni gerçeklik boyutunda oluşturmuş kişiyi değil. Bu anlatıcı salt metinsel bir varlıktır ve özellikleri yalnızca anlatı tarafından saptanmıştır. "Romantik hayalciliğin duyumsattığının aksine, yazınsal metin, yazarın ruhundan okurun ruhuna akan bir bildiri değildir, rollerin belirli biçimde dağıtılmış olduğu, rituelleşmiş bir aygıttır." diyen Maingueneau belli bir zaman ve yerde, "ben-sen" karşılaşmasının, kısaca "sözcelem koşulu"nun yazınsal metinde tümüyle ayrı bir nitelik taşıdığını vurgular.