Yazışmalar 1946 - 1959
Albert CamusYazışmalar 1946 - 1959 Sözleri ve Alıntıları
Yazışmalar 1946 - 1959 sözleri ve alıntılarını, Yazışmalar 1946 - 1959 kitap alıntılarını, Yazışmalar 1946 - 1959 en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.René Char’ın Saint-John Perse’e yazdığı mektup (22 Ocak 1960)
Camus iyi yürekli ve o iyilik sayesinde, arkadaşlıktaki saltık ışığı sayesinde derinliği olan bir adamdı, entelektüel soğukluğu yoktu, edepliydi, yakındı, her haliyle sevimliydi, egemen mizaçtan yoksun kimselerdendi. Kısacası, insanların bağlandığı türde biriydi.
Sayfa 149 - Yapı Kredi Yayınları
Yorgunluğunuzu anlıyorum.
Ben de şu sıralar yorgun hissediyorum kendimi. Ya dünya delirmiş ya da biz.
Hangisine daha kolay katlanır insan..?
Var olan domuzlarınıza boyun eğin siz. Ben var olmayan tanrılarımın sözünü dinleyeceğim. Hoyrat insanlar olarak kalalım.
Öyle erkenden, bir çırpıda, arkadaşsız yola çıkan ırmak,
Sendeki tutkunun yüzünü yurdumun çocuklarına bırak.
Francine doğarken, bugün gerek ruhunda, gerek kafasında kendisine işkence eden iğneyi küçük yumruğunda tutuyormuş. Ama onca acıya neden olan solukta daha ne kaynaklar vardır!
Onun gibi varlıklar hiç uğruna, havayla, kumla, gündelik seslerle kıvranır. Ortasında ne yazık ki sürekli kanayan gençliğimizin -ya da yazgımızın- kendini tükettiği yaşamın gizemidir bu!
En azından siz yaralanmayın sevgili büyük Albert. Devrilmeyin. İçten sevgiler ve umutla.
René Char, 28 Ocak 1954
Sayfa 102 - Yapı Kredi Yayınları
Artık "yaşamak gerek, değil mi ki" değil,
"yaşamaya değer, çünkü..." diyeceğiz.
Bu çaba öyle yorucu ki...
Demek ki; sessiz olmak çok şeymiş.
.
Her şeyi zorlaştıran şey senin sessizliğin ve bana getirdiği panikler...
...
Bugün gerçek arkadaşlık o kadar az rastlanan bir şey ki, insanlar kimi zaman aşırı çekingen davranıyor bu konuda. Üstüne üstlük, herkes ötekinin olduğundan daha güçlü olduğunu düşünüyor, bizim gücümüzse başka, bağlılığımızda. Demek istediğim şu ki, aynı zamanda arkadaşlarımızdan kaynaklanıyor, arkadaşlarımız olmasa gücümüz de kısmen azalır.
Ya dünya delirmiş ya da biz. Hangisine daha kolay katlanır insan? Sonuçta, ruh kavruluyor, duvara karşı yaşıyoruz. Ama dayanmak gerek, siz de biliyorsunuz bunu. Yalnızca dayanmak...