Sonu bağlanmamış yarım bir kitap. Her ne kadar hikâye sürükleyici başlamış olsa da giriş ve gelişmenin bütünlüğü sonuç aşamasında 180'de giden araba emsali uçurumdan aşağı bırakılmış. Artık rahmetlinin aklına ne geldiyse o ara senin de aşkının ızdırabına da dercesine küsüp karakterlerin akıbetini tamamlamadan öylece bırakıp terk etmiş. Ağlayacağım şimdi...
Fuzuli’yi pek severim... Filhakika yalnız aşktan bahseder görünür. Lâkin senelerce emek verildikten sonra insan bir şeyler vehmetmeye başlar. Zaten bence şiir, insanı bu hâlete götüren esrarlı bir marifettir.”