Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Yedinci Mühür
Ingmar BergmanEn Eski Yedinci Mühür Yorumları ve İncelemeleri
En Eski Yedinci Mühür sözleri ve alıntılarını, en eski Yedinci Mühür kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.910 üzerinden
Kendisini almaya gelen ölümü satranç maçına ikna eden bir şövalye ve onun tanrıya dair sorgulamaları ... Ortaçağın karanlığı , vebanın bir kızın şeytanla ilişkisine bağlanması , kısacası insanın inanlarının gülünçlüğüne dair hiç de gülünç olmayan bir analiz . (Şimdi de öyle değil mi ? Hastalıklar , depremler cinsel seçimlere, ilişkilere bağlanmıyor mu ? )Ölümün zamanı gelince şövalye ve arkadaşlarını sonsuz topraklara götürmek üzere dansa daveti ...Filmin afişinde yer alıyor bu görüntü . Diyaloglar müthiş . Yıllar önce İngmar Bergman’ı bilmezden önce izledim filmini , bildikten sonra da kitabını okumak istedim . Mutlaka izlemenizi öneririm elbette okumanızı da...
Ben bilgi istiyorum inanç değil. varsayımlar değil sadece bilgi. Tanrıdan elini bana doğru uzatmasını, yüzünü göstermesini ve konuşmasını istiyorum. Ama o hala sessiz. Geceleri onun için hep ağlıyorum. Fakat kimse yokmuş gibi görünüyor.
-Belki gerçekten yoktur.
Uzun zamandır okuyup da en etkilendiğim kitap ve film kombini. Bir kaç sene önce gördüğüm ölümle satranç oynayan adam diye duyduğum hikayeyi uzun bir dönem sonra izleme fırsatı buldum. İzlediğim şeyleri okumayı da sevdiğim için hemen PDF sini aradım internetten. Din ve tanrı ile harmanlanmış hikayede kara veba dönemi ve varoluşçu edebiyatın hissini daha ilk sahnede alıyorsunuz. İnsanın kendi değerini kaybettiği ölümün her yerde olduğu film her yönden okunmaya çok açık özellikle ressam ve ölümle yapılan konuşmalar dönem duygusunu çok derinden hissettiriyor. Uzun zamandır okuduğum izlediğim en iyi eserlerden oldu. Kesinlikle okuyun...
·
Puan vermedi
Yedinci Mühür
‘‘Eğer sesler duyuyorsam; Kutsal Meryem karşıma çıkıyorsa ve meleklerle şeytanlar bana eşlik etmekten hoşlanıyorsa ne yapabilirim!’’
İzlediğimiz filmler, kendi monologlarımızı, başka bedenlerle harmanlayarak karşımıza çıkarıyor çoğu zaman. Kült filmlerin varoluşu da bu bakış açısıyla izleyemediğimiz ve belki de ilk izlediğimizde
inancın ve isyanın yolculuğu
-Tanrının kendini göstermesini, benimle konuşmasını istiyorum. Karanlıkta ona sesleniyorum ama sanki hiç kimse yok.
+ Belki de kimse yoktur.
- O halde yaşam korkunç bir şey. Her şeyin bir hiç olduğunu bilen biri ölüm karşısında yaşayamaz.
+ Çoğu insan ne ölümü ne de yaşamın hiçliğini düşünür.
- Ama bir gün hayatın sonlarında karanlıkla yüzleşmeleri gerekecek.
+ O gün...
- Korkumuzdan bir imge yaratır ve sonra o imgeye tanrı adını veririz.
..
Bergman'ın bu eserinin iki ana karakteri yazarın iç dünyasındaki büyük çatışmanın yansıması. Şövalyenin savaşın ve dünyanın zalimliği karşısında hasretle beklediği ilahi adalet ve işaretler. Uşağınsa çoktan yitirdiğini düşündüğü inanca karşı isyanı. İsyanının nedeni uğruna ömrünü harcadığı dinin kaynağı olan Tanrı kavramının yaşadığı acı şahitlikleri neticesiyle tezahür edememesi. Ve dünyanın karanlık bir kuyuya daldığı o anda hiçliği yoldaş edinişi.
İnsanın iç dünyasında yaşadığı çetrefilli inanç arzusunun isme, cisme bürünüp de diyaloglarla yudumlanması. Film ayrı, eser ayrı muazzam. Bergman'ın kendi eserini yönetmesiyle muazzam film ortaya çıkıyor. Filmi de kitabı da ayrıca tavsiye ederim. Tıpkı Sineklerin Tanrısı gibi her ikisi de başyapıt.
Antonius: Kendimize bile inancımız yokken Tanrı'ya nasıl inanabiliriz? Benim gibi inanmak isteyen ama yapamayanlara ne olacak? Tanrı'yı kalbimden atmak istememe rağmen neden alçaltıcı ve acı verici şekilde içimde yaşamaya devam ediyor? Neden her şeye rağmen bu gerçeklikten kurtulamıyorum? Tanrının kendini göstermesini, benimle konuşmasını istiyorum. Karanlıkta ona sesleniyorum ama sanki hiç kimse yok.
Ölüm: Belki de kimse yoktur.
Antonius : O halde yaşam korkunç bir şey. Her şeyin bir hiç olduğunu bilen biri ölüm karşısında yaşayamaz.
Ölüm: Çoğu insan ne ölümü ne de yaşamın hiçliğini düşünür.
Antonius : Ama bir gün hayatın sonlarında karanlıkla yüzleşmeleri gerekecek.
Ölüm: O gün…
Antonius : Korkumuzdan bir imge yaratır ve sonra o imgeye tanrı adını veririz.