Aylık dergilerden birinde tek satırlık bir reklam gördünüz, sadece şu yazıyor :
“ ‘O’ yemeğin izini sürüyoruz.”
İster istemez akla gelen ‘hangi yemek?’ sorusu oluyor. Lokantanın yeri-sahibi belirsiz ama zor da olsa buluyorsunuz.
Baba ve kızın işlettiği bir lokantadasınız şimdi. ‘O yemek’ sizin ağzınızdan çıkacak ve iki hafta sonra aradığınız lezzeti size hazırlamış olacaklar bunu hissedebiliyorsunuz.
.
Hisaşi Kaşivai, baharatı anılar olan yemeklerin izini sürdürüyor baba ve kıza. Tabii anısı her dem taze eş/anne ve sürekli aylak gezen kedileri Siesta’yı da unutmamak gerek.
Kitap bir çırpıda bitiveriyor. Derin bir konu, süslü bir anlatım yok ancak bana dokunan bir şey oldu bu kitapta; lezzetlerin-kokuların hafızadaki yerleri.
Sık sık benim için özel olan yemekleri düşünürüm. Babaannemin mercimekli bulgur pilavını, Ankara’da öğrenciyken canımın sıkkın olduğu zamanlar yediğim tavuklu yemeği.. Bir tabak yemek size çok şey yaşatabilir, gözünüzden yaş da akıtabilir. Bunları anımsattığı için içimi sıcacık yapan bir kitap oldu Yemek Dedektifleri ~
.
Derya Akkuş Sakue çevirisi, Efdal Basan kapak tasarımıyla ~
